Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Πρόλογος...και ωδή στον δάσκαλο μας.

ΜΝΗΜΗ ΔΑΣΚΑΛΟΥ για τον οποίο δεν λέω..."ήταν" αλλά ΕΙΝΑΙ διότι για μένα ζεί και υπάρχει ζωντανός μέσα στους αληθινούς παίκτες.

"ο ΤΖΟΓΟΣ είναι αναμέτρηση και οχι χόμπυ"
Ο παίκτης πάνω απ΄όλα οφείλει να έχει "καρφωμένη" την στοιχηματική  σκέψη του στο ταμείο του... Πρώτα, στο πόσο του επιτρέπει να ποντάρει  το ταμείο του και μετά στον στόχο του που είναι το κέρδος. Το στοίχημα δεν είναι μόνο...τζόγος. Είναι μια καθαρή επένδυση πλέον, όπως έλεγε ο ένας και μοναδικός γκουρού του στοιχήματος!!! Ο σωστός παίκτης - επενδυτής αποδέχεται το αποτέλεσμα στο γήπεδο όποιο και εάν είναι αυτό! Οτιδήποτε άλλο δεν έχει καμία σχέση με παικτική σκέψη και ήθος. Δεν υπάρχει δίκαιο και άδικο αποτέλεσμα, δεν υπάρχει τυχερό και άτυχο αποτέλεσμα. Σχόλια τύπου "στημένα" κλπ είναι για τους μόνιμους αιμοδότες του  Ελληνικού Κρατικού Στοιχήματος, για τους μελλοντικούς ισοβίτες των οικονομικών φυλακών. Δεν έχουμε συμπεριφορά φανατικού οπαδού και ούτε μοιάζουμε με τους αιώνιους ψηφοφόρους της δικομματικής αλητείας, που ενώ τους ψηφίζουν με χέρια και με πόδια, συνεχώς...διαμαρτύρονται. Είμαστε παίκτες επενδυτές και τίποτα άλλο. Ο ΠΑΙΚΤΗΣ κερδίζει ή χάνει! Τίποτα άλλο! Ο παίκτης δεν έχει αντίπαλο ούτε τον μπούκ αλλά ούτε και μια απο  τις ομάδες που έχει ποντάρει. Αυτά ξεχάστε τα. Όλοι αυτοί κάνουν την δουλειά τους και το ζητούμενο μας διαρκώς είναι να κάνουμε και εμείς ακριβώς το ίδιο. Την δουλειά μας ή καλύτερα την ΕΡΓΑΣΙΑ μας. Εμείς είμαστε οι τζογαδόροι, οι παίκτες - επενδυτές και παίζουμε με τα χρήματα μας. Άρα λοιπόν παίζουμε με τον εαυτόν μας αποφασίζοντας πόσα χρήματα θα επενδύσουμε και ποιές επιλογές θα κάνουμε. Τελειώνοντας, είμαι υπέρ της απόλυτης νομιμοποιήσεως κάθε μορφής τζόγου και θεωρώ πως κάθε περιορισμός ή νομικό εμπόδιο δεν βοηθάει ούτε τον παίκτη αλλά ούτε και το κράτος το ίδιο. Είμαι υπέρ του παίκτη ή τζογαδόρου εαν θέλετε, που δεν επιτρέπουν στον εαυτόν τους να εξελιχθούν σε μακάβρια θύματα του τζόγου επειδή τον γουστάρουν. Τζογαδόρος μεν...αλλά έξυπνος δε!

Με εκτίμηση

Δημ. Ασημακόπουλος  (Diasim)